අවසානයි ප්‍රේමාන්දරේ ..!!! - පස්වන කොටස

"මං පරක්කු උනාද ඩියර්... "

හප්පේ...මේ ඉන්නේ මං මෙච්චර වෙලා බලාපොරොත්තු උන කෙනා..

"ම්ම්ම්....නෑ නෑ ..අපිත් මේ දැනුයි ආවේ.."

මං ඒක කියනකොට ගොත ගැහුවදත් කොහෙද..හී..

ඒ තරමටම ශොක් වෙලා...

දාඩියත් පොඩ්ඩක් දානව.

"ඔයා මට පොත දෙන්නමද ආවේ.."

ඒගමන ආයෙත් ඒ කටහඩ..

"ම්ම්ම්...ඔව් ඉතින්..මං පොරොන්දු උනානේ.."

"අයියෝ..මං හිතුවෙ වෙන වැඩකටත් එක්ක අද ටවුන් එන්නේ කියලා..."

මෙන්න මෙයා ඒ සැරේ කම්පා වෙනව....අම්මේ..!!!

"කෝ ඉතින් දෙන්න පොත.."

හිහ්..පොතත් අරන් ඉක්මනට මාරු වෙන්නයි හදන්නේ..

 ආ..ඒව කොහෙද..

"අනේ පොඩ්ඩක් කතා කරමු..මං තාම ඔයා ගැන හරියට දන්නෙත් නෑනේ.."

"අනේ මට තව ක්ලාස් එකක්.."

"කීයටද ?"

"ම්ම්ම්ම්..තව විනාඩි තිහකින් යන්න ඕනා..ඉක්මනට ගියාම පන්තිය පටන් ගන්න කලින් දෙන පේපර් එක කරන්න පුලුවන්.."

"ම්ම්...තව විනාඩි තිහක් තියෙයිනේ..පොඩ්ඩක් කතා කරමූ.."

"හ්ම්..එහෙනම් ස්ටෑන්ඩ් එකට යමු.."

"මචං,මං පොඩ්ඩක් උඩට ගිහින් එන්නම්" (ස්ටෑන්ඩ් එක තියෙන්නේ අපි හම්බවෙච්ච තැනට උඩින්)..

ඒ මං මගේ යාලුවට.

තුශාරගේ උත්තරයක් වත් අහන්නේ නැතුව කෙලින්ම අපි දෙන්න ස්ටෑන්ඩ් එකට ආව..

ස්ටෑන්ඩ් එකට ඇවිත් ඉතින් කතාව තමා දෙන්නම..

බ්ලා බ්ලා බ්ලා බ්ලා....

ඔන්න ඔය වෙලාවෙ මට ඉශාරගේ නම්බර් එක ඉල්ලන්න ඕන කියල හිතුන..

ඉතින් මාත් හෙමින් සැරේ අයිඩියා එක දාල බැලුව..

"අනේ ඩියර් ..මං ෆෝන් එකක් පාවිච්චි කරන්නේ නෑනේ.."

අපෝයි..දැන් මොකෝ කරන්නේ..

"ම්ම්..මං අපේ තාත්තගේ නම්බර් එක දෙන්නද..

මගේ අනික් යාලුවෝ මට කතා කරන්නේ ඒ නම්බර් එකට.."

වෙන මොනා කරන්නද ඉති..

"හ්ම්..දෙන්නකෝ එහෙනම්..."

"මගේ නම්බර් එකත් දෙන්නද?"

ඒ මම...

"ම්ම්ම්...මට දැන් ලිය ලියා ඉන්න ගියොත් පරක්කු වෙනවා..මං කියන්නද..තාත්තගේ නම්බර් එකට රෑට මිස් එකක් තියනවද ?"

"හා..මං මිස් එකක් තියන්නම්"

"කෝ දෙන්නකෝ එහෙනම් පොත.."

"හ්ම්..ආ මෙන්න..."

"ආහ්..මේ මොනාද මේ.."

මලා..මං ගෙනාපු කාඩ් දෙක මෙයා මෙතන ඇදල බලන්නයි හදන්නේ..

"හෝව් හෝව්..ඕක දැන්ම බලන්න බෑ හොදේ..ගෙදර ගිහින් බලන්න.."

"හා හා..."

යන්තම් ඇති ,ඒක පොතත් එක්ක බෑග් එකට දා ගත්තා..

"අන්න බස් එක යන්නයි හදන්නේ..අනේ එහෙනම් මං යනව හොදේ.."

"හ්ම්..පරිස්සමෙන් යන්න..අනිද්දට පන්ති එනව නේහ්.."

"ම්ම්ම්ම්...ඔව් ඔව්...මං යනවා..."

බ්‍රහස්පතින්ද තමා ආයේ ඉංග්‍රීසි පන්ති...!!!

ඉශාර බස් එකට නැගල බස් එක ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් යනකම්ම ඉදල මාත් ආයෙ ටැංකිය යටට ආව..

ඇවිත් දෙන්න එක්ක ආපහු ගෙදර ආව..

අම්මේ..එදා හවස් වරුව පුදුම සතුටකින් තමා ගත කලේ...

යන්තම් රෑ හත උනා විතරයි මං ඉශාර දුන්න නම්බර් එකට මිස් එකක් දැම්ම..

ඒත් ඉතින් මේ මම ම ඒ මිස් එක දැම්ම කියල හොයන්න බෑනේ..

ඉතින් දැම්ම මැසේජ් එකකුත්..

මෙන්න බොලේ මැසේජ් එකේ ඩිලිවරි රිපෝර්ට් එකත් එක්කම ආපහු මැසේජ් එකක් එනව ඒ නම්බර් එකෙන්...

ශ..දැන් නම් හිතට මාරම හැපි..!!!!!

තව දවසක් ඉවසන්න එපැයි ආයෙ හම්බ වෙන්න...

හ්ම්..

තවත් දිගග දවසක් ගෙවිල ගියා...

ඕං බ්‍රහස්පතින්දත් උදා උනා..

අලුත් කිටකුත් ගහල,උදේ පාන්දරම පන්තියට ආව...

ම්හ්...කවුරුවත්ම නෑ..හ්ම්..

අපේ අනික් බෝයිස්ල තුන් දෙනත් ආව පන්තියට..

මොන ඒත් ගර්ස්ල සෙට් එක නෑ..

මෙන්න පන්තිය පටන් ගන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි මේ තුන් දෙනාම එනව.(අර මුල්ම කතාවෙ කියපු ඉස්සරහ පේලියේ හිටපු තුන්දෙනා)

මාත් සර්ට හොරෙන වගේ ඉශාරගේ මූන දිහා ශේප් එකේ බැල්මක් දාල බැලුව..

ම්හ්..කිසිම අවුලක් වෙලා නෑ වගේ...හ්ම්..

ඔන්න පන්තියත් වෙනද වගේම ඉවරත් උනා..

"ම්ම්..කොහොමද ඉතින්.."

ඒ මගේ මුල්ම වචනේ අද දවසේ ඉශාට කියපු..

"ම්..හොදයි හොදයි.."

"මගේ නම්බර් එක හරි නේහ්.."

"ආහ්..ඔව් ඔව්..."

"අර කාඩ් දෙක ලස්සනයිද ?

"බුදු අම්මෝ..මතක් කරපු එක හොදයි..

මෝඩයෝ ,ඒ කාඩ් එක දැකල මට හීන් දාඩිය දැම්ම.."

"අහ්..ඒ මොකෝ ඒ......"